Spuittip 4: Kom je hok uit en ga eieren rapen

Toegegeven: de eerste keer dat ik destijds de spuiterij verliet voor een branchebijeenkomst, was toen de vakvereniging VOM op de ledenvergadering een energieconvenant ging tekenen, waarop ik ging afstuderen voor Milieukunde. Was niet eens echt voor de spuiterij. Naar mijn eerste jaarlijkse Technodag van de poedercoatbranche VISEM ben pas later gegaan, toen ik inmiddels bij de vakvereniging werkte. Voor de spuiterij was ik alleen een keertje op een technodag over afvalwaterzuivering. En dat was het wel weer.

Maar wat blijkt: in de wandelgangen doe je juist de meeste marktkennis op. En van de lezingen steek je de recente technische ontwikkelingen op. En andersom ook, natuurlijk, maar het valt me steeds weer op dat je zoveel meeneemt van een beurs of een congres. Dan kun je zeggen: “Dat kan ik me niet veroorloven, er moet óók nog gewerkt worden.” Hoe zouden de vakgenoten die ik daar spreek zich dat dan kunnen veroorloven? Zij moeten toch ook productie draaien? En dat doe je in je eigen tent. Zij ook!

Volgens mij is het hetzelfde als met bedrijven die veel aan opleiding doen: sommigen kunnen zich die tijdsinvestering veroorloven, omdat dit beleid ze inmiddels in een betere marktpositie heeft gebracht. Meer objectieve marktkennis, plus meer “aanvoelen van de markt”, dus subjectief inschattingsvermogen.

En zo staan mijn stokpaardjes samen de kar te trekken: steek tijd in opleiding en steek tijd in branchedagen, beurzen en congressen. Voor een startsprint kun je de strategische modules van Optimaal Poedercoaten volgen. Ik kan mijn eieren niet allemaal in publicaties kwijt (verre van dat!), dus heb ik ze ook in het mandje van de Poedercoaching gelegd.